خبرگزاری حوزه| «محرمانه» جدیدترین ساخته محمود معظمی در مقام کارگردان است. این فیلمساز پیشتر با آثاری چون «تکیه بر باد»، «شیوع» و «تمام رخ» نشان داده، فیلمسازی در ژانر اکشن را خوب میشناسد و با سلیقه مخاطبان سیما نیز آشناست زیرا مجموعههایی که وی جلوی دوربین میبرد عمدتاً کارهایی پر مخاطب هستند. در سریال جدید معظمی همچون کارهای دیگری این فیلمساز شاهد یک قصه پرکشش هستیم که در قالب اکشن، موضوعات استراتژیک را مد نظر قرار میدهد.
سریال داستانی درباره بیماری کرونا دارد. دانشمندان ایرانی درصدد کشف واکسنی برای این اپیدمی داشته و در این راه به موفقیتهایی هم میرسند اما در این میان نیروهای ضد انقلاب تلاش میکنند با کارشکنی جلوی این پیشرفت علمی را را بگیرند. برای این گروه فرقی نمیکند که کشف این واکسن قرار است جان انسانها را نجات دهد بلکه آنچه برایشان اهمیت دارد ضربه زدن به ایران اسلامی تحت هر شرایطی است!
داستان این فیلم در ظاهر رویکردی اکشن دارد اما در نهایت یک اتفاق انقلابی را شاهد هستیم چون معمولاً این تصور در اذهان وجود دارد که فیلم انقلابی تنها کارهایی را در بر میگیرد که در آن موضوعاتی مربوط به انقلاب را در بر میگیرد اما در این کار ما تاثیرات انقلاب را در حوزه پزشکی شاهد هستیم. این نگاه به انقلاب یک زاویه جدید است که میتواند از زوایای دیگر هم مورد توجه قرار گیرد بهشرطی که به خوبی درک شده و برای بازگویی آن مسیر مشخص همانند آنچه در «محرمانه» شاهدش هستیم، ببینیم.
درباره کارگردانی معظمی در «محرمانه» باید یک نکته را به عنوان مطلب ویژه بیان کرد آنهم اینکه این فیلمساز هر اندازه پیش میرود پختهتر شده و در حوزه فیلمسازی، اتفاقات مثبتتری را رقم میزند. این فیلمساز با بودجه محدود کارهای تلویزیونی، سریالهایی را جلوی دوربین میبرد که کیفتشان بالاتر از استانداردهای رسانه ملی است. وی در بحث دکوپاژ و میزانسن هم به پختگی خوبی رسیده است.
درباره بازیهای این سریال هم باید اضافه کرد تیمی که فیلمساز برای کارش انتخاب کرده، یکدست است برای همین بازیها با یکدیگر تناقضی ندارد. در این میان علیرام نورایی یک بازی متفاوت از خود ارائه داده است به ویژه آمادگی جسمانی وی در این سریال به کمکش آمده و در ایفای نقش به او کمک کرده است البته در این میان دیگر بازیگران سریال هم به خوبی از عهده نقش خود برآمدهاند.
درباره موفقیت این سریال باید گفت؛ دلایل استقبال تماشاگران از این مجموعه را در چند آیتم میتوان نام برد. ابتدا اینکه فیلمساز توانسته با سلیقه نسل جوان همراه شود و حرف خود را به شکل مطلوبی به مخاطب منتقل کند. جدا از آن فیلم در بحث فیلمنامه قوی بوده و شاهد نگاهی سفارشی به موضوعات استراتژیک در این کار نیستیم. در مجموع می توان گفت ساخته جدید معظمی قادر است الگوی خوبی برای کارهای استراتژیک باشد.
مطلب پایانی این سریال به این موضوع بر میگردد که فیلمسازانی که توانستهاند در کارنامه کاری خود کارهای پرمخاطب و استراتژیک را مورد نظر قرار دهند باید بیشتر مورد استفاده قرار گیرند چون ما سالهاست به واسطه کارهای بیکیفیت آسیب دیدهایم و نیاز است با تولیدات با کیفیت مجدد مخاطب را با رسانه ملی آشتی دهیم.
به قلم؛ داوود کنشلو